maandag 3 augustus 2009

Matapica, schildpadden zien!

Hallo lezers!

Alweer een week voorbij sinds mijn laatste bericht...

We hebben nu veel docenten lesgegeven. Ze kunnen nu allemaal de computer aanzetten, op het internet en Word gebruiken. Sommigen kunnen al met Excel een cijferlijst maken die automatisch het gemiddelde cijfer berekent.

De kinderen hebben geleerd hoe ze op internet plaatjes kunnen downloaden via de afbeeldingen zoeker van Google. De oudere kinderen leerden we hoe ze die plaatjes in Word kunnen toevoegen aan tekst, voor hun werkstukken. De jongere kinderen hebben we met paint wat laten tekenen en nog wat extra dingetjes geleerd die niet voor de hand liggen, zoals hoe je precies ronde cirkels tekent en rechten lijnen.

We hebben links gemaakt naar digischool.nl. Daar kunnen de kinderen allerlei educatieve spelletjes spelen.


Matapica
Afgelopen weekend heb ik weer een bijzondere reis gemaakt, dit keer naar Matapica, een natuurreservaat. Hier kwam ik weer een aantal mensen tegen van de trip naar de jungle, dat was gezellig!

We begonnen met dolfijnen spotten in de mondig van de Suriname rivier en de Camowijne rivier. We voeren op een overdekte boot en we zagen al snel een groepje dolfijnen. Eerst van ver, maar sommige dolfijnen kwamen dichterbij. Het waren mooie beesten, met een grijze rug en een lichtroze buik. Ook zagen we jonkies en kwam Flipper even een kunstje laten zien.

Hierna bezochten we een fort. Het was erg mooi binnen, mooie bomen, planten en dieren. Onze gids wees ons wilde parkieten aan die ik jammergenoeg niet op de foto heb gekregen. We zagen ook colibries en een soort waterlelie met waterpinda's, een soort zaadjes die naar pinda smaken. Het is hier vaak dat mensen dieren vernoemen naar de smaak. Bijvoorbeeld bepaalde leguanen die in bomen leven smaken naar kip, dus noemen ze dat boomkip. Ze eten hier ook krokodil, smaakt ook naar kip, dus noemen ze dat waterkip... (rara jongens die surinamers) :p

Bij het fort hoorde een gevangenis. Ik had de isoleercel vanbinnen gezien, dat is klein! Bevooroordeeld zocht ik naar de turven op de muur, maar die waren er niet, misschien doen ze dat alleen in tekenfilms?

We gingen verder met de boot, weer een soort kano, maar dit keer een smallere, een persoon breed. We voeren door een dichtbegroeid moeras waar onze stuurman ons vakkundig doorheen loodsde. Het water was donkerbruin maar helder, overal vlogen watervogels op die naar vis aan het zoeken waren.






Aangekomen op de plaats van bestemming lag er al een Lederschilpad op ons te wachten. Een beest van 1.80 meter lang. Ze had haar eieren al gelegd en was bezig met het nest af te dekken. Het was een indrukwekkend gezicht om zo'n prehistorisch beest in het echt te zien.

De nacht voor onze aankomst hadden de mensen van het reservaat een aantal baby Lederschildpadjes gevangen. We mochten ze vasthouden en uitzetten op het strand. Weer een erg leuk gezicht. Ik heb mijn schildpadje veel geluk gewenst, want maar 1 op de 1000 van de diertjes overleefd het tot volwassenheid. Per nest worden er maar 80 eieren gelegd.

Daarna lekker zwemmen in de zee. Eindelijk! Liggen aan het strand! Niemand in de wijde omtrek te bekennen vanwege de bescherming van deze broedplek, grote sporen naast je handdoek van prehistorische schildpadden en alleen het geluid van de zee. Zo'n plek is bijzonder.

Tot snel!

Mike

Geen opmerkingen:

Een reactie posten